Herengracht Leiden

Grachtenpand uit 1680 met een inzwenkende tuitgevel. De voorgevel toont sporen van diverse herstellingen en wijzigingen, de onderpui dateerd vermoedelijk uit de late 19de eeuw. Het bijna 350 jaar oude rijksmonument had diverse problemen die vooral het gevolg waren van veranderd gebruik en verkeerd onderhoud in de laatste 50 jaar. De opdrachtgever wilde ook meer licht op zolder en een extra trap die gemaakt moest worden door een monumentale balklaag.
De voorgevel was nog met kalkmortel gemetseld maar vermoedelijk in de jaren ’80 van de vorige eeuw opnieuw gevoegd met een mortel met een hoog cementgehalte. Hierdoor is het metselwerk veel minder dampdoorlatend  geworden. Vocht van binnen had gedurende lange tijd andere wegen naar buiten gezocht. Onder andere bij de kozijnen en bij de muurankers. Deze laatsten waren hierdoor gaan roesten en hadden weer plaatselijk het metselwerk kapotgedrukt. De grenen kozijnen waren aangetast door houtrot.
De hele achtergevel was voorzien van een niet dampdoorlatende cementpleister welke op plekken begon los te laten.
Het achterhuis had vergelijkbare problemen. Verder heb ik alle waterdichtingen nagelopen; met name in het zink en loodwerk was, naast onderhoud, het één en ander te verbeteren aan de detaillering.
Voor de restauratie en verbouwing heb ik een werkomschrijving gemaakt waarmee is aanbesteed. Daarna heb ik aannemer Hulshofbouw uit Aarlanderveen begeleid bij de uitvoering.