Moderne ‘Zaanse huisjes’

Moderne Zaanse Huisjes

Krommenie - 2012

15 appartementen voor starters aan de Noorderhoofdstraat

Het inpassen van een nieuw gebouw in een dorpsgezicht dat gekenmerkt wordt door Zaanse architectuur is een lastige opgave. Zo ook bij dit ontwerp voor een compact woongebouw met 15 appartementen en een winkelruimte in de Noorderhoofdstraat van het lintdorp Krommenie. Het straatbeeld wordt hier vooral gedomineerd door, al dan niet authentieke, Zaanse huisjes van één á twee bouwlagen hoog. Een opvallende uitzondering hierop is een wat pragmatisch neergezet appartementencomplex uit de jaren ’80 aan de overzijde van de projectlocatie. Hierdoor bood het bestemmingsplan de mogelijkheid voor ruim drie bouwlagen.

Met de wens om moderne Zaanse architectuur te maken wilde de ontwikkelaar, die zelf woonachtig is in het dorp, ook een bijdrage leveren aan de gaande discussie over het uiterlijk van nieuwbouw met een Zaanse identiteit (o.a. naar aanleiding van het in 2008 al in aanbouw zijnde stadhuis).

architect: Rogier Groeneveld
opdrachtgever:  Stolk Bouw,  IJmuiden
aannemer:
  Stolk Bouw,  IJmuiden
foto’s: Kees Hummel
<klik op een afbeelding voor meer foto’s>

Bij het ontwerp van het gebouw is de ritmiek van de bebouwing in de straat aangehouden door in aanzicht drie huisjes te tekenen. De hoogte van het gebouw is daarbij wel aangepast aan die van het complex aan de overkant. Hierdoor is een ensemble ontstaan van drie spitse huisvormen. Elk ‘huisje’ heeft per verdieping een woning aan de voor- en aan de achterzijde. Op de begane grond bevindt zich aan de straat een winkelruimte en een gemeenschappelijke fietsenberging. De bovenste zes woningen hebben in de kap een zeer ruime berging die ook te gebruiken is als slaapkamer. De in het oog springende witte lijsten rond de voor- en achtergevel zijn een verwijzing naar de rijkere Zaanse huizen uit het verleden waarbij de boeidelen, overdadig versierd, tot ornament werden verheven. Over de kleur van de gepotdekselde planken is lang nagedacht, maar uiteindelijk bleek ‘Zaans groen’ toch het beste te passen!
Door het gebouw loopt een straat naar het achterterrein, waar geparkeerd wordt. Deze biedt tevens een voor een lintdorp zo kenmerkend doorkijkje naar het achterland. Door de aanwezigheid van een park met een meertje is dit altijd open en groen gebleven. Boven deze binnenstraat worden de vier woningen in het rechter bouwdeel verbonden met de hal en het trappenhuis in het hoofdvolume. Omdat er hier ook een tweede vluchtroute moest worden gemaakt is een ‘vlechtwerk’ ontstaan van trappen en loopbruggen dat tevens functioneert als ontmoetingsplek. Om de binnenstraat een ‘eigen’ maar rustig karakter te geven zijn de wanden die overgaan in de steile daken bekleed met een huid van kunstleien. Door het sterke contrast met de voor- en achtergevels wordt de vorm van het gebouw nog eens extra benadrukt.

Zoals te verwachten, verdeelde de komst van het project het dorp in voor- en tegenstanders van moderne architectuur; een buurvrouw begon tevergeefs een handtekeningenactie, terwijl de overbuurman als grote fan onmiddellijk de ontwikkelaar belde als de bouwers leken af te wijken van de visualisatie op het bouwbord!
De voornamelijk jongere bewoners, die elk van mening zijn dat net zij beschikken over het allermooiste uitzicht van het complex, hebben hun 44 tot 55 m2 grote appartementen inmiddels verbouwd tot ware paradijsjes.